Translate now !

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Καλώς να έρθει!

Εικόνα δανεική από εδώ


Χαμένη από την γειτονιά μας, χαμένη στη μετάφραση, χαμένη στα δώρα, στα μέσα και στα έξω, στις ετοιμασίες των ημερών και τις προετοιμασίες της νύχτας ... φυλάω δυνάμεις για τα όμορφα αλλά και τα απαιτούμενα, που χρήζουν όλη την προσοχή και φροντίδα μου!
Εύχομαι σε όλους μας, όμορφες στιγμές να ζήσουμε, με όσους αγαπάμε και μας αγαπούν, στιγμές γεμάτες γιορτή, θαλπωρή, μαγεία, μυρωδιές και γεύσεις!
Επισήμως θα τα πούμε ξανά τον νέο χρόνο, ανεπισήμως, ελπίζω να ξεκλέψω λίγο χρόνο να τρυπώσω σαν καλικαντζαράκι στα "σπιτικά" σας. Όχι για να κάνω ζημιές, μόνο για λίγο κέρασμα από την ομορφιά της ψυχής σας!
Καλή μας Χρονιά!

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Απόλαυση!

Έχω ξαναπεί, με αφορμή μια συνταγή της Marion, πως υπάρχουν συνταγές που τις λατρεύω με το που τις διαβάζω και ξέρω πως το αποτέλεσμα θα μου αρέσει. Πρόσφατα, "έπεσα" πάνω σε άλλη μια τέτοια..!
Αυτό που με καθυστέρησε και δεν την έκανα μόλις την διάβασα, ήταν το ότι δεν είχα maple syrup, δηλαδή σιρόπι σφενδάμου. Στα εδώ σούπερ μάρκετ δεν το βρήκαμε (αν και θα πάω να ψάξω προσωπικά, συγνώμη αγάπη...), αλλά είχαμε περισσότερη τύχη με ένα κατάστημα με βιολογικά προϊόντα. Χθες λοιπόν, είχα συγκεντρώσει όλα τα υλικά και δεν κρατήθηκα, την έφτιαξα σε χρόνο ρεκόρ! Μόλις βγήκε από το φούρνο και πέρασε λίγη (ελάχιστη) ώρα, έκοψα δυο μικρά κομμάτια και τα σέρβιρα στον Αρχηγό και σε μένα για επιδόρπιο... Δοκίμασε πρώτος... Όταν άρχισε να μουγκρίζει με ύφος που παρέπεμπε σε ... άλλες στιγμές, ήξερα πως είχα (πάλι...) δίκιο!
Η Ζαμπία του Kitchen Stories (και) αυτή τη φορά "ζωγράφισε" με τη σοκολατένια καρυδόπιτα! Η γεύση δεν περιγράφεται, οπότε δεν θα μπω στον κόπο... Είναι μια συνταγή πανεύκολη και σαφής, δεν χρειάζεται καν μίξερ, άνετα την φτιάχνεις τελευταία στιγμή, μόλις σε πάρουν τηλέφωνο φίλοι ότι έρχονται για καφέ. Μάλιστα, επειδή σερβίρεται καλύτερα χλιαρή, η "τελευταία στιγμή" θα είναι ό,τι πρέπει! 
Δοκιμάστε την και θα με θυμηθείτε! 
Σήμερα το πρωί, λοιπόν, άνοιξα τα μάτια μου και θυμήθηκα πως μαζί με τον καφέ μου, θα μπορούσα να απολαύσω και ένα κομματάκι από το υπέροχο γλυκό! Χαμογέλασα πονηρά. Άνοιξα το παράθυρο και τί να δω; Η φύση είχε φροντίσει και για την κατάλληλη ατμόσφαιρα! Χιόνιζε! Με πολύ αέρα που παρέσυρε το χιόνι σε χορό τρελό, όμως ήταν κανονικό χιόνι και όχι χιονόνερο, και μάλιστα αρκετά πυκνό κατά διαστήματα. Λόγω του αέρα δεν το "έστρωσε", όμως και μόνο που το βλέπαμε να πέφτει ήταν αρκετό για να μας δημιουργήσει μια άλλη διάθεση... 
Μέσα σ’ αυτή τη διάθεση σας αφήνω, ευχόμενη Καλό ΣαββατοΚύριακο!

Την συνταγή καθώς και σχετικές φωτογραφίες θα βρείτε ακολουθώντας τον πιο πάνω σύνδεσμο "Kitchen Stories".

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Θυμάμαι...

Εικόνα δανεική από εδώ
Θυμάμαι μικρή, που αγοράζαμε δέντρο φυσικό για τα Χριστούγεννα, μα δεν μ’ άρεσε γιατί (ως φυσικό) δεν ήταν τέλεια αρμονικό και συμμετρικό... αλλού πιο άδειο, αλλού πιο γεμάτο, ένα κλαδί στραβό εδώ, άλλο έλλειπε εκεί...
Θυμάμαι, όμως, που μοσχοβολούσε όλο το σπίτι από τη μυρωδιά του...
Θυμάμαι που αργότερα, με τις πρώτες οικολογικές (και οικονομικές;;) ανησυχίες των γονιών μου, αρχίσαμε να στολίζουμε κλαδί... σκέτο, ξερό... που το έβαφε ο μπαμπάς ασημί... και δεν μ’ άρεσε... Μου φαινόταν γυμνό και κρύο...
Τελικά τα παιδιά έχουν περίεργα πρότυπα μέσα στο μυαλό τους! Τώρα τα βλέπω εντελώς διαφορετικά τα πράγματα και αυτές οι αναμνήσεις έχουν κι αυτές χρωματιστεί με τις σημερινές μου παλέτες...
Θυμάμαι που ερχόταν η γιαγιά και ο παππούς από την Αίγινα για να περάσουμε μαζί τις γιορτές. Κουβαλούσαν τα γλυκά (κουραμπιέδες, μελομακάρονα και τυλιχτό μπακλαβά με φιστίκι!) με τους κουβάδες, στην κυριολεξία! Τα πρώτα χρόνια μένανε σε μας, στο πατρικό μου δηλαδή. Κοιμόντουσαν "στρωματσάδα" στην τραπεζαρία. Θυμάμαι τα μεσημέρια που θέλαμε με τ’ αδέρφια μου να δούμε παιδικό πρόγραμμα στην τηλεόραση, μια και εκείνες τι ώρες έβαζαν όλα τα χριστουγεννιάτικα κινούμενα σχέδια. Η γιαγιά και ο παππούς κοιμόντουσαν (ή το προσπαθούσαν...), τα ρολά κατεβασμένα, σκοτάδι παντού, η τηλεόραση στο απολύτως αθόρυβο... ήταν τα ομορφότερα παιδικά προγράμματα που έχω δει ποτέ μου! Η όλη ατμόσφαιρα τα έκανε τόσο ξεχωριστά!
Θυμάμαι τη μέρα των Χριστουγέννων μαζευόμασταν για χρόνια στο πατρικό μου σπίτι, όλη η οικογένεια... με τα αδέρφια των γονιών μου και συζύγους, αργότερα και τα ξαδέρφια μας. Κόσμος πολύς! (Τώρα αυτό γίνεται στο δικό μας σπίτι, με ακόμη περισσότερο κόσμο, μια και πλέον ζευγαρώσαμε και κάναμε κι εμείς παιδιά...).
Θυμάμαι που η μαμά έκρυβε τα δώρα μέσα στην ντουλάπα ή αργότερα σε σωρό σκεπασμένο με κάλυμμα στο υπνοδωμάτιό της και πήγαινα και ψαχούλευα για να μαντέψω τί μου είχαν πάρει... Συχνά το καταλάβαινα και η χαρά ήταν διπλή! Μια της ανακάλυψης και μια της τελικής παραλαβής! 
Θυμάμαι που ανήμερα τα Χριστούγεννα, όταν πια είχαν μαζευτεί όλοι, μας έστελναν στο δωμάτιό μας (ώρα του μαρτυρίου αλλά και τόσο ανατριχιαστικά όμορφη... αυτή της αναμονής) για να βάλουν τα δώρα κάτω από το δέντρο, ταξινομημένα για κάθε παιδί ξεχωριστά. Των μεγάλων δεν χωρούσαν... τα αντάλλασαν μεταξύ τους! Ακολουθούσε πανδαιμόνιο! Σε ποιό πακέτο να δώσεις προτεραιότητα; Ποιόν να πρωτοφιλήσεις; Τα αγαπημένα δώρα έπαιρναν ιδιαίτερη θέση στην καρδιά και ... στο κρεβάτι μας! Δεν θέλαμε να τ’ αποχωριστούμε!
Θυμάμαι... και ζω! Ζω τις αυριανές αναμνήσεις! Ζω και δημιουργώ τις αναμνήσεις τις δικές μου, μα και των παιδιών μας... και όλων των αγαπημένων μας...

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Πώς πλέκουμε στρογγυλά κασκόλ-γιακάδες ;

Σε συνέχεια του Πώς πλέκουμε με στρογγυλές βελόνες  (το οποίο, σε περίπτωση που σας φαίνεται πολύπλοκο, σας προτρέπω να δοκιμάσετε μια και είναι πολύ πιο εύκολο στην πράξη), σήμερα θα δούμε πώς πλέκουμε στρογγυλά κασκόλ-γιακάδες (αγγλιστί cowl, loop scarf, round scarf, snood, κλπ). 
Οι οδηγίες αφορούν στα συγκεκριμένα σχέδια που βλέπετε εδώ, εδώ και εδώ, ή στις αντίστοιχες φωτογραφίες πιο κάτω.
Εάν θέλετε το κασκόλ σας να είναι πιο φαρδύ, προφανώς θα πρέπει να ξεκινήσετε με περισσότερους πόντους. (Προσέξτε πόσους, ώστε να σας βγει ομοιόμορφο το σχέδιο της πλέξης, δηλ. η κάθε σειρά να τελειώνει σε έναν ή δύο πόντους ανάποδη, ανάλογα με το μοτίβο, ώστε η νέα να αρχίζει με έναν ή δύο πόντους καλή, αντίστοιχα. Πόντοι πολλαπλάσιοι του 4 είναι οι κατάλληλοι για το μοτίβο που περιγράφουμε παρακάτω).
Οι τελικές διαστάσεις που αναφέρονται σε κάθε πλεκτό, μπορεί να σας ξενίσουν και να σας φανεί στενό. Η πλέξη του (λάστιχο), το νήμα, σε συνδυασμό με τις βελόνες, το σχετικά χαλαρό ξεκίνημα - εισαγωγή πόντων, όσο και το σχετικά χαλαρό κλείσιμο, συντελούν σε ένα αφράτο πλεκτό που μπαίνει και βγαίνει πολύ άνετα, δεν είναι πολύ φαρδύ, δεν χάνει τη φόρμα του και έχει την εικόνα που βλέπετε και στις αντίστοιχες φωτογραφίες.

Χρειάστηκε περίπου 1 και 1/2 κουβάρι νήμα "ΜΠΟΥΚΛΕ" των 50γρ. και 90μ. περίπου, και στρογγυλές βελόνες Νο 8.
Πλέξη λάστιχο : Πλέκουμε έναν πόντο καλή-έναν πόντο ανάποδη ή δύο πόντους καλή-δύο πόντους ανάποδη ή έναν πόντο καλή- δύο πόντους ανάποδη ή όποιον άλλο συνδυασμό σκεφτούμε. Στις επόμενες σειρές πλέκουμε τους πόντους όπως τους βρίσκουμε, δηλαδή τους καλούς πόντους πλέκουμε καλή, και τους ανάποδους πόντους πλέκουμε ανάποδη.
Εγώ χρησιμοποίησα το συνδυασμό δύο πόντοι καλή-δύο ανάποδη.
Βάζουμε στο αριστερό άκρο της βελόνας 52 πόντους. Φροντίζουμε να είναι σχετικά χαλαροί στη βελόνα μας, χωρίς όμως η ούγια που δημιουργείται να είναι ... άτσαλη (δηλαδή άλλος πόντος πιο σφιχτός, άλλος πιο χαλαρός), κατά το δυνατόν τουλάχιστον!
Περνάμε στη δεξιά βελόνα τη θηλιά-σημάδι.
Ενώνουμε τις δύο άκρες με προσοχή, όπως περιγράφω αναλυτικά εδώ, πλέκοντας τον πρώτο πόντο (που θα ενώσει τις δύο άκρες) καλή.
Συνεχίζουμε με άλλο ένα πόντο καλή (συνολικά δύο καλή). Μετά πλέκουμε δύο πόντους ανάποδη. Μετά δύο πόντους καλή και συνεχίζουμε έτσι όλη τη σειρά-βελόνα, πλέκοντας εναλλάξ δύο πόντους καλή-δύο πόντους ανάποδη, μέχρι να ξανασυναντήσουμε το σημάδι.
Περνάμε το σημάδι από την αριστερή στη δεξιά βελόνα (χωρίς να το πλέξουμε, βέβαια, ε;;!).
Πλέκουμε έτσι 52 σειρές-βελόνες. 
Συνηθίζω να σημειώνω σε ένα τετράδιο τον αριθμό της σειράς-βελόνας κάθε φορά που φτάνω στο σημάδι. Προσωπικά σημειώνω κι άλλες λεπτομέρειες, γι’ αυτό και είμαι σε θέση τώρα να τα γράφω όλα αυτά... Μπορείτε να κάνετε το ίδιο αν θέλετε να επαναλάβετε το ίδιο σχέδιο στο μέλλον, ή να ξέρετε τί θα τροποποιήσετε για να φτιάξετε κάτι παρόμοιο.
Κλείνουμε τους πόντους πλέκοντάς τους όλους καλή, φροντίζοντας τώρα, ακόμη περισσότερο να είναι χαλαρό το πλέξιμό μας, ώστε να μην σφίξει πολύ η άκρη του πλεκτού, με κίνδυνο να μη χωρά στο κεφάλι μας ... Αυτό, αντιλαμβάνεστε, θα είναι πρόβλημα!
Οι τελικές διαστάσεις του πλεκτού είναι : άνοιγμα χ πλευρά : 21 χ 24 εκ. περίπου.

Χρειάστηκαν 2 περίπου κουβάρια νήμα "ΑΛΦΑ" των 50γρ. και 100μ. περίπου, και στρογγυλές βελόνες Νο 8.
Ακολουθούμε ακριβώς τις ίδιες οδηγίες που δίνονται πιο πάνω, για το τυρκουάζ κασκόλ.
Αυτή τη φορά, όμως, πλέκουμε 42 σειρές-βελόνες και κλείνουμε χαλαρά, όπως περιγράφεται πιο πάνω. 
Οι τελικές διαστάσεις του πλεκτού είναι : άνοιγμα χ πλευρά : 16 χ 31 εκ. περίπου.

Χρειάστηκαν 1 και λίγο, κουβάρια νήμα "ΖΑ-ΖΑ" των 100γρ. και 150μ. περίπου και στρογγυλές βελόνες Νο 8.
Ακολουθούμε ακριβώς τις ίδιες οδηγίες που δίνονται πιο πάνω, για το τυρκουάζ κασκόλ, πλέκουμε 52 σειρές-βελόνες και κλείνουμε χαλαρά, όπως περιγράφεται πιο πάνω. 
Οι τελικές διαστάσεις του πλεκτού είναι : άνοιγμα χ πλευρά : 19 χ 37 εκ. περίπου.

Παρατηρούμε ότι, παρόλο που όλα τα πλεκτά έχουν 52 πόντους, οι τελικές τους διαστάσεις στο άνοιγμα διαφέρουν, μια και τα νήματα είναι διαφορετικά! Η ελαστικότητά τους όμως είναι τέτοια που όταν φοριούνται, το αποτέλεσμα είναι περίπου το ίδιο. Μαγικό;;;!!!

Σε περίπτωση που θέλετε να πλέξετε ανδρικό κασκόλ, διαλέξτε ένα νήμα πιο απλό ... τα πολύ φανταιζί, μπουκλέ και παρδαλά, φαντάζομαι δεν ενδείκνυνται, για ευνόητους λόγους... 
Σας προτείνω πλέξη λάστιχο με 56 πόντους (εδώ θέλουμε πολλαπλάσια του 2), έναν πόντο καλή-έναν πόντο ανάποδη για περίπου 54 σειρές-βελόνες.

Αυτό ήταν όλο! Όχι πολύ δύσκολο, ε; Τα συγκεκριμένα πλεκτά τελειώνουν γρήγορα κι έτσι έχετε άμεσο αποτέλεσμα! Εκτός από προσωπική σας χρήση, είναι και μια πολύ όμορφη ιδέα για δώρο! 
Οι ερωτήσεις και οι απορίες σας είναι και πάλι ευπρόσδεκτες. 
Σας εύχομαι καλή επιτυχία!
 

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Πώς πλέκουμε με στρογγυλές βελόνες !

Μια και αρκετές φίλες (κυρίως φίλες) επικοινώνησαν μαζί μου, ζητώντας οδηγίες για το πώς θα πλέξουν τα στρογγυλά κασκόλ (αλλιώς snood, cowl, loop scarf, round scarf... κλπ) που έχουν δει εδώ, αποφάσισα να αφιερώσω μια σειρά αναρτήσεων (δύο αρχικά), ζητώντας ταυτόχρονα συγνώμη απ’ όσους αναγνώστες δεν ενδιαφέρονται... ιδιαίτερα! Με σας θα τα ξαναπούμε σύντομα!
Με τους υπόλοιπους λοιπόν... Ας τα πάρουμε από την αρχή, εξηγώντας εδώ "Πώς πλέκουμε με στρογγυλές βελόνες". Στην επόμενη σχετική ανάρτηση θα δούμε τις οδηγίες για το πώς θα πλέξουμε τα συγκεκριμένα στρογγυλά κασκόλ που ξέρουμε από πιο πάνω...
Για να έχετε φτάσει ως εδώ, σημαίνει πως δεν είναι η πρώτη φορά που πιάνετε βελόνες πλεξίματος στα χέρια σας και πως τα βασικά τα κατέχετε. Αν πάλι όχι, θα πρέπει πρώτα να απευθυνθείτε στον Γκούγκλη για τις πρώτες βοήθειες, εκτός αν σας βρίσκεται πρόχειρη κάποια γιαγιά, μαμά, θεία, θείος (... λέμε τώρα) ή και προκομμένη φιλενάδα, σαν εμένα, που θα είναι και πρόθυμη να σας δείξει τα πρώτα βήματα how to knit!
Αν ωστόσο, είναι η πρώτη φορά που πιάνετε στρογγυλές βελόνες στα χέρια σας, καθίστε αναπαυτικά για να ξεκινήσουμε. Και λέγοντας στρογγυλές, μην ψάχνετε να βρείτε αν υπάρχουν και ... τρίγωνες ή τετράγωνες βελόνες... Εννοώ αυτές 
 
Η φωτογραφία δανεική από εδώ
οι οποίες ενώνονται στη μέση με πλαστικό "καλώδιο" και είναι για να πλέκουμε οτιδήποτε σε κύκλο, χωρίς ραφή, π.χ. σκούφο, κάλτσα, κάπα, κλπ.
Μπορείτε επίσης να πλέξετε με τις λεγόμενες καλτσοβελόνες (μικρές βελόνες 3 ή 4 με μύτη και στις δύο πλευρές τους), όμως δεν τις έχω δοκιμάσει ποτέ κι έτσι δεν μπορώ να σας δώσω οδηγίες...
Τέλος, αν το πλέξιμο με στρογγυλές βελόνες σας φαίνεται βουνό, πλέξτε με ίσιες και απλά ενώστε τις δύο πλευρές με ραφή!
Κατ’ αρχήν σκεφτείτε πριν επιλέξετε το νήμα! Λόγω της χρήσης του, το πλεκτό θα έρχεται σε άμεση επαφή με το δέρμα σας και μάλιστα σε ευαίσθητο σημείο ... το λαιμό, οπότε δεν θα θέλετε ούτε να σας τσιμπάει, ούτε να σας προκαλεί φαγούρα!!! Δοκιμάστε πάνω σας το κουβάρι με το μαλλί πριν το αγοράσετε (εεε, μην το παρακάνετε!!!), ή πριν ξεκινήσετε το πλέξιμο! Επίσης, πιο χοντρά νήματα που θα τα πλέξετε με βελόνες Νο 8 ή και 10, θα σας δώσουν πιο αφράτο πλεκτό και πιο γρήγορο αποτέλεσμα...!!!
Πολύ βοηθητικό για το πλέξιμο με στρογγυλές βελόνες είναι και το video που βρήκα εδώ :
Είπαμε... ο Γκούγκλης είναι μαγικός, όλα τα βρίσκει!
Με ένα νήμα διαφορετικό από αυτό που θα πλέξουμε, μήκους περίπου 10 πόντων, κατά προτίμηση όχι πολύ χνουδωτό, φτιάχνουμε μια μικρή θηλιά που χωρά άνετα στη βελόνα μας και την αφήνουμε στην άκρη για την ώρα...
Βάζουμε λοιπόν τους πόντους που επιθυμούμε. Φροντίζουμε να είναι λίγο χαλαροί.Φέρνουμε την πλευρά του πλεκτού με την συνέχεια του νήματος προς το κουβάρι, στο δεξί μας χέρι.
Στρώνουμε τους πόντους, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην μας στρίψουν-γυρίσουν οι πόντοι!!! Σκεφτείτε ότι το πλεκτό θα μεγαλώνει σαν σωλήνας και δεν θέλετε να γυρίσουν οι πόντοι σας γιατί δεν θα είναι πια σωλήνας...!!! Πρέπει λοιπόν όλοι να κοιτούν προς την ίδια πλευρά πριν ενώσετε για πρώτη φορά τις δύο άκρες!!! 
Επειδή συνήθως η περίμετρος του πλεκτού, ιδίως στην φάση αυτή που δεν έχει ελαστικότητα, είναι μικρότερη του μήκους ανοίγματος ανάμεσα στις δύο βελόνες, συνηθίζω να τραβάω με προσοχή το "καλώδιο" ανάμεσα σε δύο πόντους, λίγο μετά τη βάση της δεξιάς μου βελόνας, ώστε να δημιουργηθεί έτσι μια "θηλιά" η οποία θα κοντύνει το μήκος ανοίγματος. Τη θηλιά αυτή ανανεώνουμε, κάθε φορά που χρειάζεται.
Ελέγχουμε ξανά τη φορά των πόντων!
Κρατώντας στο δεξί μας χέρι τόσο το νήμα από το κουβάρι, όσο και την άκρη που περίσσεψε από τους πόντους, μαζί, πλέκουμε τον πρώτο πόντο φροντίζοντας να σφίξουμε τα νήματα ώστε να έρθουν κοντά οι δύο άκρες και να μην υπάρξει κενό.
Περνάμε την θηλιά, που φτιάξαμε προηγουμένως, στην δεξιά βελόνα,, σαν σημάδι που θα μας δείχνει πότε αλλάζουμε βελόνα. Εναλλακτικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν μικρό κρίκο. Το σημάδι αυτό, κάθε φορά που το συναντάμε στην αριστερή βελόνα, το μεταφέρουμε στην δεξιά.
Συνεχίζουμε να πλέκουμε, όχι τόσο σφιχτά πια, με τα δύο νήματα, για 5-6 πόντους ακόμη και μετά κόβουμε το κοντό κομμάτι για να μην φαίνεται, συνεχίζοντας κανονικά με το ένα νήμα.
Αυτά για πρώτη φορά... Περιμένω όοοολες σας τις απορίες! 
Ελπίζω να βοήθησα! Αν πάλι όχι, εδώ είμαι να το πλέξω εγώ για εσάς!!! 


Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Η επόμενη μέρα ...

... δεν σηκώνει απολογισμό - μόνο χειροκρότημα - μια και η ευφορία που μου χάρισε η χθεσινή μέρα κρατάει ακόμη... Την εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σε όλους σας. Σας ευχαριστώ που με τον τρόπο σας ζωντανέψατε μέσα μου ένα πάρτι αλλιώτικο, πρωτόγνωρο, "εικονικό" μα και τόσο αληθινό με τους δικούς του όρους...
Πέρασα πανέμορφα, κυρίως γιατί είχα γύρω μου και μέσα μου αγάπη και νοιάξιμο! 
Τίποτα το φαντασμαγορικό (η "ηλεκτρονική" τούρτα φαγώθηκε όλη και μου έμεινε ο παίδαρος, το καλύτερο δηλαδή, η κολόνα του σπιτιού μου!!!) δεν χρειάστηκε για να έχω μια υπέροχα εορταστική διάθεση, σαν να είμαι μικρό παιδί! Μόνο που τότε αυτό δε μου έφτανε... ήθελα και την ανάλογη ατμόσφαιρα, το πάρτι, το στολισμό, τα δώρα... Μεγαλώνω; Αποκλείεται!
Την προηγούμενη μέρα, η μεγάλη μου κόρη (13,5) σε μια κρίση ειλικρίνειας, απολογήθηκε, λέγοντας θλιμμένα, πως δεν είχε προλάβει να μου ετοιμάσει τίποτα για την επόμενη μέρα και πως η ίδια θα θύμωνε πολύ με τα παιδιά της αν δεν της ετοίμαζαν κάτι για τα γενέθλιά της... Της απάντησα πως δεν θα θυμώσω καθόλου αν δεν ετοιμάσουν κάτι, απλά θα ενθουσιαστώ αν μου ετοιμάσουν, μια και λατρεύω τις (ευχάριστες) εκπλήξεις. "Είναι η διαφορά του να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο, παρά μισοάδειο", της είπα κλείνοντας το μάτι.
Τελικά έκπληξη είχα, και γλυκό και δωράκι.
Ακόμα κι από την ίδια την τούρτα-έκπληξη που μου έφεραν, απόλαυσα περισσότερο τις μυστικές τους συνωμοσίες για την οργάνωση... του "τέλειου εγκλήματος". Τόσο αθώες, τόσο ... φωναχτές και γεμάτες ενθουσιασμό! Ευχαριστώ!

Η εικόνα δανεική από εδώ


Ο προηγούμενος μήνας μου περιελάμβανε πολλή δημιουργικότητα... όλοι το καταλάβατε, ε; Ο μήνας ολοκληρώθηκε, μα το "κουσούρι" ευτυχώς δεν έφυγε... άλλωστε εδώ ήταν και πιο πριν. Και κατά τα λεγόμενα ... θα φύγει τελευταίο! Όμως έγινε πολύ πιο συνειδητή από εμένα η ανάγκη (όχι εξάρτηση) για δημιουργία με την ευρύτερη έννοια. Ή με την πιο ουσιαστική : διέπει τα καθημερινά μου βήματα. 
Η Shannon δεν θα μπορούσε να το περιγράψει καλύτερα ... " Είναι ουσιώδες να κάνω χώρο (στην καθημερινότητά μου) για δημιουργικότητα. Το να μάθω πώς θα το καταφέρνω είναι μια μορφή τέχνης από μόνη της! Για μένα, αυτή η ιδέα του "Art every Day" θα συνεχιστεί πολύ περισσότερο από το μήνα Νοέμβριο, μια και έκανα μια συνειδητή επιλογή : Να δημιουργώ τη ζωή που αγαπώ Κάθε Μέρα! ". 
Μαζί σου Shannon! 
Άλλος με τη βάρκα μας;;;

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Σήμερα έχω γενέθλια !!!

Η μεγάλη μου μέρα έφτασε και μου εύχομαι με όλη μου την αγάπη, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!!!
Εικόνα δανεική από εδώ

Στο πάρτι, καλεσμένοι από καιρό... ήρθαν και μου ευχήθηκαν (ως χθες, όπως είχαμε πει, για να μπουν και στην κλήρωση ;-) ευχές σύνολο 12! Σαν τον μήνα που έχουμε σήμερα... Ελπίζω να μη χάθηκε καμιά με τις αναποδιές που είχα σε επίπεδο συνδεσιμότητας...
Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ, και όσους θα ξανάρθουν να ευχηθούν και εδώ, ακόμη περισσότερο! Είστε μια πολύ καλή παρέα, μα τα λόγια είναι περιττά... εδώ μιλούν οι πράξεις!
Έλαβα λοιπόν, με τη σειρά ... (τις ευχές είπαμε θα συμπεριλάβω μόνο)...
1. Από τη Marion :
      " Και οι ευχούλες τώρα ..για να πιάσουν μέχρι την 1η Δεκεμβρίου:
      Χρόνια πολλά και καλά, δημιουργικά, με αγάπη κι ευτυχία στο σπιτικό σου.
      Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και πάντα να μας χαρίζεις ωραίες σκεπτόμενες αναρτήσεις :)
      Φιλιά πολλά "

      2. Από τον Invictus :
          " Να πω κι εγώ την ευχή μου για τα γενέθλια σου που έρχονται:
          Σου εύχομαι -μέσα από την καρδιά μου- να ζήσεις όσο θέλεις και να θέλεις όσο ζεις!"


          3. Από την ElenaG :
              " Σου εύχομαι από καρδιάς ότι καλύτερο και ...πάντα ερωτευμένη! :-) " 

              4. Από τη meggie :
                " Χριστιάνα μου σου εύχομαι να έχεις ευταξία μέσα σου και υγεία για όσους χωράει η καρδιά σου. Να είναι μια "τέχνη" η ζωή σου. "  

                5. Από τη she demon :
                  " xristianoula mou!!!!!!!!!!!!!!!! 41!!!!!!!!!! kouklara sarantara pantos ise e? kai poli dimiourgiki kai poli thetiki! mou aresis. panta tetia "

                  6. Από την apinkdreamer :
                    " μη νομιζεις πως θα αρκεστω σε μια ευχη! θα επιστρεψω μεσω κρυφου μηνυματος συντομα!!!! " Και επέστρεψε, όντως! Αλλά, είναι κρυφό ;-) Θα το πω από μέσα μου την ώρα που θα σβήνω τα κεράκια...

                    7. Από τη Μαίρη :
                      " Για τα γενέθλιά σου, σου εύχομαι ολόψυχα ΥΓΕΙΑ και Όοοο...λα τα άλλα που σε γεμίζουν και σε ανεβάζουν!! "

                      8. Από τη Mana :
                        " Χρόνια πολλααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα
                        προκαταρκτικά ελπίζω να θυμηθώ και στις 30. όπως και να έχει πάντα ευτυχισμένη να είσαι να χαίρεσαι τη ζωή. και πολλούς πόντους εννοείται καλή και ανάποδη :))"



                        9. Από τη Margo :
                          " Χρόνια σου πολλά Χριστιάνα μου.. να έχεις υγεια πάνω απ'όλα και να πηγαίνεις πάντα εκεί που σε σπρώχνουν τα όνειρά σου!

                          Και κάτι από τον κήπο μου

                          Φιλιά πολλά πολλά:) "


                          10. Από τη Λυδία :
                            " Πολλές & θερμές ευχές για τα γενέθλιά σου, πολύ μ' αρέσει το σκηνικό σας!"


                            11. Από τη Ζ. :
                            " Για τα δικά σου γενέθλια, εύχομαι να τα γιορτάζεις πάντα με χαρά και προσμονή!

                            Φιλιά από άλλον έναν τοξότη.
                            Ζ. "


                            12. Από την Happy Cathy :
                            " Χρόνια ΥΓΙΗΗΗΗΗ, χρόνια ΠΟΛΛΑΑΑΑ, χρόνια γεμάτα ΑΓΑΠΗ, ΕΡΩΤΑ, ΧΑΡΑ, ΚΑΛΟΣΥΝΗ .... με την όμορφη οικογένεια σου ΠΑΝΤΑ στο πλάι σου!!!!Σου εύχομαι ΟΤΙ καλύτερο μέσα από την καρδιά μου και να συνεχίσεις να απολαμβάνεις τη ζωή με την ίδια αισιοδοξία και να χαίρεσαι το κάθε της λεπτό!!!!!!!!!!!!!Και φυσικά να είσαι ΠΑΝΤΑ Ηappy....xexexexexexexexeexε "

                            Και εδώ έρχονται τα δύσκολα... όσο κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα να αντιγράψω εδώ ολόκληρο το εικονίδιο της κλήρωσης... παρακαλώ όποιος γνωρίζει και έχει την διάθεση και τον χρόνο, ας με ενημερώσει με email για επόμενη φορά...Το μόνο που κατάφερα, ήταν να αντιγράψω μόνο αυτό...

                            True Random Number Generator 8     Powered by RANDOM.ORG

                            Αλλά είναι νομίζω αρκετό, για να καταλάβετε πως νικητής στην κλήρωση είναι η... Mana !!!
                            Θα περιμένω να μου στείλει την ταχυδρομική της διεύθυνση για να της στείλω ... δυο μοσχοβολιστά σαπουνάκια. Τη μοσχοβολιά τους, μαζί με την αγάπη μου και τη θετική μου σκέψη τις στέλνω σε όλους σας ανεξαιρέτως! 

                            Επειδή όμως πέρασε η ώρα με όλα τούτα, και χωρίς κέρασμα δεν θα πάτε πουθενά, και το μικρό κεκάκι πιο πάνω δε φτάνει ούτε για μένα... και ο Αρχηγός μου φωνάζει πως η μεγάλη τούρτα είναι επιτέλους έτοιμη... τρέχω να τη φέρω!


                            Εικόνα δανεική από εδώ



                            Κι αν αργήσω με το να προσπαθώ να σβήσω το κερί ... φάτε!!!
                            Καλό μήνα να έχουμε!!!

                            Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

                            Art Every Day Month - Ημέρα 30η

                            Πέρασαν πολλές μέρες! 
                            Στην αρχή δεν είχα κάτι να γράψω... προτιμούσα να δημιουργώ, παρά να "μιλώ" για τις δημιουργίες μου... Και τις μέρες αυτές, απλά σιωπώ, "ακούγοντας" την εσωτερική μου φωνή.
                            Μετά όμως, είχα σειρά τεχνικών προβλημάτων. Η σύνδεσή μου με το internet είναι υπόθεση πολύ ... ευαίσθητη, ας το πούμε έτσι, τις τελευταίες ημέρες, ακόμη και τώρα που γράφω, ποιός ξέρει αν θα μπορέσω ως το τέλος να κάνω την ανάρτηση και πότε;
                            Γι’ αυτό ας το κρατήσω λιτό και λακωνικό...
                            Ετοιμάστηκαν λοιπόν (ανάμεσα σε άλλα ...) τρία κασκόλ-γιακάδες. Ένα του Αρχηγού, ένα δώρο και ένα δικό μου.
                            Να τα και τα τρία μαζί... 

                              
                            Το δώρο...

                              
                            ...και το δικό μου. Το νήμα του είναι τέτοιο που αυξομειώνεται το πάχος του και δίνει αυτό το αποτέλεσμα...


                            Τούτο το μωρό που ακόμη κρέμεται στις στρογγυλές βελόνες και μεγαλώνει σειρά τη σειρά, αισιοδοξεί, όταν μεγαλώσει, να γίνει μια τσάντα για την μικρή μου κόρη... Θα σας αυτοπαρουσιαστεί μόλις ολοκληρωθεί...
                             
                            Θα σας αφήσω όσο τα πράγματα "λειτουργούν" ομαλά, και θα τρέξω να ετοιμάσω για αύριο... Μη μείνει η γιορτή στον αέρα...

                            Αύριο αλλάζει και ο μήνας ... Ολοκληρώθηκε εδώ ο "Μήνας καθημερινής δημιουργικότητας". Την ουσία του την κρατώ, μια και έτσι ζω και δεν θέλω να το αλλάξω. Χωρίς να δημιουργώ, νιώθω μισή. Απλά, δεν θα σας βομβαρδίζω καθημερινά με τα κατορθώματά μου... 


                            Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

                            Art Every Day Month - Ημέρα 23η

                            Η Τέχνη και η Δημιουργία δεν χρειάζεται να εκπορεύονται από εμένα για να ζω δημιουργικά... Μπορώ απλά να τις απολαμβάνω, ως το μεδούλι! Δεν το ανακάλυψα σήμερα αυτό, ίσως μόνο να είχα μια από τις στιγμές συνειδητοποίησης. 
                            Χθες ήταν, κάνοντας μια βόλτα στην ... blogοσφαίρα, που πέρασα από το σπίτι της Margo για να δημιουργήσω σύνδεσμο στην προηγούμενη ανάρτησή μου, για το νέο παιχνίδι ... Και πριν προλάβω να κλείσω τη σελίδα της, η μουσική άρχισε να παίζει... Ευτυχώς! 
                            Όπως σας είπα και χθες, είναι (ίσως, δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο αυτή τη στιγμή και ζητώ συγνώμη) το μόνο blog, του οποίου τη μουσική επιλογή απολαμβάνω και δεν τρέχω να κλείσω τρομαγμένη! Η μελωδία άρχισε και με σήκωσε μαζί της, όπως τα μπαλόνια σήκωναν το παιδάκι... Αφού επανήλθα στην πραγματικότητα, αναζήτησα τον τίτλο του κομματιού : 

                            Γιώργος Βαρσαμάκης - Διαδρομή στα σύννεφα (George Varsamakis - Way on clouds). 



                            Άκουσα όσα κομμάτια του βρήκα, και μαγεύτηκα. Από εκείνη την ώρα τα ακούω συνέχεια...
                            Το αστείο είναι, πως η τελευταία ανάρτηση της Margo, πριν μια εβδομάδα περίπου, περιείχε αυτό ακριβώς το video και τη μουσική. Μα, ομολογώ, σπανίως ανοίγω μουσικά κομμάτια στις αναρτήσεις. Κακώς, όπως αποδεικνύεται, μια και μέσα απ’ αυτά μπορεί να γνωρίσω νέους κόσμους... Έμαθα το μάθημά μου τώρα, άλλαξα τακτική.
                            Την ευχαριστώ πολύ για το παράθυρο που μου άνοιξε, δεν ήξερα καν την ύπαρξή του ...
                            Όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για το νέο αυτό συνθέτη, μπορούν να ρίξουν μια ματιά εδώ. Αφού πρώτα απολαύσουν άλλο ένα κομμάτι ... που με δυσκολία ξεχώρισα από τα υπόλοιπα.

                            Γιώργος Βαρσαμάκης - Ο κόσμος για δύο (George Varsamakis - World for two)




                            Σας αφήνω χορτάτους ή πεινασμένους ... 
                            Καλό σας ταξίδι και ...  
                            Μην ξεχνάτε και την πρόσκληση, ε;;;

                            Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

                            Art Every Day Month - Ημέρα 22η

                            Έπλεξα, ναι, αλλά μην σας αγχώνω κιόλας πρωί-πρωί... Και μαγείρεψα, φυσικά, όπως όλες μας (ή σχεδόν όλες...), ζύμωσα ζύμη για πίτσα που ετοίμασα για το πάρτι της ανιψούλας μου της πρώτης (να ’ναι γερό και τυχερό το κοριτσάκι μας), τεμπέλιασα και λίγο... και είπα να μπω μαλακά στην νέα εβδομάδα, με ένα παιχνίδι που κυκλοφορεί τελευταία...

                            Με προσκάλεσε η apinkdreamer. Γράφουμε 5 πράγματα που μας αρέσουν στο blogging, 5 που δεν μας αρέσουν και καλούμε 5 φίλους να παίξουν με τη σειρά τους... 
                            Αυτά που μ’ αρέσουν στο blogging :
                            1. Το ότι γνώρισα έναν καινούριο (για μένα) ολόκληρο κόσμο, με τα όμορφά του που κρατώ, με τα άσχημά του που φτού τους και τα αγνοώ...,
                            2. Το ότι εμπνέομαι, καμαρώνω και με προκαλούν θετικά όσοι έχω επιλέξει να παρακολουθώ στο γράψιμό τους,
                            3. Το ότι ο καθένας βάζει κομμάτι του χαρακτήρα του και της προσωπικότητάς του ακόμη και στο σχεδιασμό της εμφάνισης του blog του, είναι σαν να μπορώ να πάρω μια γεύση από αυτό που έχει μέσα του,
                            4. Το ότι έχω έρθει σε επαφή με αξιόλογους ανθρώπους που διαφορετικά δεν θα μπορούσα,
                            5. Το ότι βρίσκω πληροφορίες, σκέψεις, ιδέες, χιούμορ (απίστευτο!) που διαφορετικά δεν θα μπορούσα... και που μου φτιάχνουν τη διάθεση.
                            Αυτά που δεν μ’ αρέσουν στο blogging... 
                            1. Τα blogs - δελτία ειδήσεων στην κάκιστη μορφή τους, τα οποία και ΔΕΝ παρακολουθώ,
                            2. Τα blogs - διαφήμιση που για να μπορέσεις να εντοπίσεις την ανάρτηση μέσα στο βομβαρδισμό των διαφημίσεων ... σκάβεις, ψάχνεις, βαριέσαι και φεύγεις, τα οποία επίσης ΔΕΝ παρακολουθώ,
                            3. Ο πανικός που με πιάνει όταν, ενώ είμαι χαλαρή και διαβάζω ... ξαφνικά από το πουθενά "πετάγεται" μια μουσική. Υπάρχουν όμως και κάποιες εξαιρέσεις, όπως αυτή της Margo (George Varsamakis : Way on clouds) που ακούω αυτή τη στιγμή, και δυο τρεις άλλες που μου έχουν τύχει, που είναι απίθανα κομμάτια και δεν θέλω να τελειώσουν...,
                            4. Τα σχόλια τύπου "αντιγραφή-επικόλληση" μόνο και μόνο για να δώσουν το (απαραίτητο ;;;) παρόν ή για να διαφημίσουν το (άσχετο με το θέμα σου ;;;) blog τους,
                            5. Λεπτομέρειες, όπως η λεκτική επαλήθευση (την οποία ομολογώ, είχα κι εγώ, όμως την έβγαλα!!! Βλέπετε, όταν πρωτοέφτιαχνα το blog, δεν είχα πρότερη εμπειρία... Ζητώ συγνώμη εκ των υστέρων!), οι βαριές σελίδες, και άλλες, που δεν μου έρχονται στο νου τώρα, που όμως δεν θα με αποτρέψουν από το να διαβάσω ένα post αν κατά τ’ άλλα μ’ αρέσει.
                            Και τώρα... η καμπάνα χτυπάει για τους :
                            1. Mana,
                            2. She demon,
                            3. Μάγισσα Κίρκη,
                            4. Margo,
                            5. Meggie 
                            εφ’ όσον θέλουν, ποτέ με το ζόρι... Επίσης, χτυπά ΕΠΙΣΗΜΩΣ και για όλους όσους επιθυμούν να λάβουν μέρος !!! Και όποιος τολμήσει αυθάδικα να τους ρωτήσει "ποιός τους κάλεσε" να απαντήσουν ... Η ΖΩΗ!


                            Υ.Γ. Μην ξεχνάτε και την πρόσκληση, ε;;;

                            Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

                            Art Every Day Month - Ημέρα 18η

                            Βραβεία βροχή και ετοιμασίες για γενέθλια...

                            Ο καιρός πλησιάζει ... Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ξαναγυρνάω στο τότε που ήμουν μικρό παιδί! Που το σπίτι ετοιμαζόταν έτσι κι αλλιώς για το χειμώνα και μετά για τα Χριστούγεννα. Που στρώνονταν τα χαλιά και τα έπιπλα μοσχοβολούσαν "κερί". Που γυαλίζονταν τ’ ασημικά και έβγαιναν τα καλοκαιρινά καλύμματα. Που εγώ ένιωθα πως όλα αυτά γινόντουσαν για μένα και γιόρταζα μόνη μου μέεεερες πριν. Που σήμερα ξέρω πως κάποιες ετοιμασίες θα γίνονταν έτσι κι αλλιώς, είτε πλησίαζαν τα γενέθλιά μου και συνεπώς το πάρτι μου, είτε όχι, μα δεν με νοιάζει, η αίσθηση είναι η ίδια! Γιατί η γλυκιά ανάμνηση έχει χαραχτεί τόσο βαθιά που δε σβήνει με καμιά λογική, καμιάς (μεγαλύτερης πια) ηλικίας. Όχι πως προσπαθώ κιόλας ιδιαίτερα... 
                            Ευχαριστώ μαμά, ευχαριστώ μπαμπά!


                            Ετοιμαστείτε λοιπόν, φορέστε τα άνετά σας, προβάρετε τα λόγια σας, φέρτε και φίλους παρέα και κοπιάστε στο σπίτι μου ως την 30η Νοεμβρίου! Αφήστε ένα μήνυμα, μια ευχή, οτιδήποτε σκεφτείτε, είτε στα σχόλια είτε στο email ή στο Facebook, και εγώ θα φροντίσω για τα κεράσματα... δε θα φεύγατε με άδεια χέρια!
                            Το πάρτι θα γίνει την 1η Δεκεμβρίου, στα 41 γενέθλιά μου και θα περιέχει όλες σας τις συμμετοχές και μια κλήρωση..... 
                            Γιορτάζω το ότι γεννήθηκα και όχι το ότι μεγαλώνω...

                            Περιμένω...
                            Ως τότε, χαρίζω κι άλλο βραβείο, μια και μου το χάρισαν! 
                            Και να φανταστεί κανείς ότι όταν πρωτάνοιξα αυτό το σπίτι και δεν είχα ιδέα από blogs έψαχνα να δω από πού μπορώ να βρω βραβεία για να δώσω σε εκείνους που μ’ άρεσαν περισσότερο... Δεν ήξερα...  
                            ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΦΕΥΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
                             Μου το έδωσε η Πολυτεχνίτισσα lourdi, όνομα και τέχνη, και την ευχαριστώ πάρα πολύ, γιατί η χαρά μου όταν παίρνω δώρα είναι πάντα μεγάλη!
                            Ως εξειδικευμένο βραβείο, το προσφέρω με τη σειρά μου στους Happy Kathy, Pink Dreamer, Invictus, και Marion για την εφευρετικότητά τους ... που ο καθένας τους εκφράζει εντελώς διαφορετικά! Πάντα έτσι σας εύχομαι!

                            Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

                            Art Every Day Month - Ημέρα 17η

                            Ήταν έτοιμο από μέρες... Απλά έπρεπε να βρω εύκαιρο το μοντέλο, για να μου ποζάρει με το φως της ημέρας... 
                            Τούτο το πλεκτό είχε κληρωθεί δεύτερο. 
                            Σε μια λίστα που ευτυχώς ανανεώνεται... 
                            Μια και το πλέξιμο το αγαπάω και με ξεκουράζει, όσο ο καιρός βοηθά και δεν ιδρώνουν τα χέρια (και ευτυχώς είμαστε ακόμα στο φθινόπωρο), έχω μπροστά μου πολλούς πόντους να κρεμάσω πάνω τους τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου. 
                            Όταν τελειώνει ένα έργο, το τινάζω, φεύγουν από πάνω του όλες οι έννοιες και οι στενοχώριες και μένουν μόνο τα όμορφα να στολίζουν όπως μόνο αυτά ξέρουν!



                            Ε, δείτε κι από κοντά, δίκιο δεν έχω;
                            Μα, τί θα πείτε της τρελής; Όχι;;;


                            Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

                            Art Every Day Month - Ημέρα 16η

                            Κατά πόσο είναι τέχνη το να ξεκαθαρίζεις μια αποθήκη στην οποία δεν μπορούσες καλά-καλά να μπεις, το αφήνω σε σας να το σχολιάσετε. Είναι όμως σίγουρα δημιουργικό! Είχε γίνει επιτακτική ανάγκη, μια και εδώ και καιρό, εφαρμόζαμε τη μέθοδο ... ανοίγω προσεκτικά την πόρτα - πετώ μέσα γρήγορα αυτό που έχω στα χέρια - ξανακλείνω γρήγορα την πόρτα πριν το χάος με εκδικηθεί και μου έρθει κάτι στο κεφάλι!
                            Την αγάπη μου στο ξεκαθάρισμα και στο να δίνω-πετώ πράγματα που πλέον δεν τα χρειάζομαι, σας την έχω αναλύσει, ομολογώ όμως ότι δεν έχω καταφέρει, όσο κι αν το προσπαθώ, να την μεταλαμπαδεύσω στα παιδιά μου... ιδίως στη μικρότερη. Έτσι, όλον αυτόν τον καιρό από την προηγούμενη τακτοποίηση, εννιά με δέκα μήνες πριν, είχε προλάβει και είχε γίνει ο χαμός! Προσέξατε τη λεπτομέρεια; Η προηγούμενη ήταν "τακτοποίηση" και όχι ξεκαθάρισμα, πολύ σημαντική διαφορά! Αυτό σημαίνει ότι ο πάτερ φαμίλιας (κυρίως αυτός) είχε σηκώσει τα μανίκια και είχε βάλει τα πράγματα στη θέση τους! Χωρίς να πεταχτεί τίποτα! 
                            Αυτήν την φορά όμως, δεν έπαιρνε αναβολή! Είχα ήδη ξεκαθαρίσει ένα μεγάλο μέρος από τις αρχές Οκτωβρίου, δημιουργώντας χώρο πάνω στα ράφια και τώρα ήταν η μεγάλη ώρα να αναλάβουν δράση τα παιδιά! Βγήκαν πολλά πράγματα έξω από την αποθήκη, τα ξεχώρισαν σε πετάμε-χαρίζουμε-κρατάμε (τί απλό και γρήγορο που είναι να το διηγείσαι...), τα τελευταία τα έβαλαν σε κούτες ανά κατηγορίες και μετά ανέλαβε πάλι ο πάτερ φαμίλιας να τα τακτοποιήσει μέσα στην αποθήκη.
                            Επιτέλους! Ένας "λεκές" λιγότερος !!!  
                            Συμπέρασμα ... Έπρεπε να έχω φωτογραφίες πριν κι όχι μόνο μετά... Θα δούμε πόσο θα χρειαστεί να περιμένετε πάλι... ως το επόμενο "πριν"!
                            Κι άλλο συμπέρασμα ... Αν δεν είναι τέχνη το ξεκαθάρισμα, είναι σίγουρα τέχνη το να μπορείς να προλαμβάνεις το χάος που προκαλεί η συσσώρευση πραγμάτων που δεν χρειάζεσαι πια... Τέχνη που μάλλον δεν κατέχω καλά ακόμη.

                            Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

                            Art Every Day Month - Ημέρα 14η

                            Για περάστε να λάβετε τα βραβεία σας ...


                            Από μικρή, λάτρευα τις εκπλήξεις και τα δώρα! Να προσφέρω και να λαμβάνω. Όταν μάλιστα τα δυο τους συνδυάζονται, είναι το καλύτερο! 
                            Όταν λοιπόν η Pink Dreamer μου χάρισε αυτό το βραβείο, η χαρά μου ήταν σαν του μικρού παιδιού! Δεν μπορούσα να την κρύψω... Και γίνεται μεγαλύτερη, μόνο με έναν τρόπο! Με το να χαρίσω αυτό το βραβείο με τη σειρά μου σε κάποιους bloggers που αγαπώ πολύ να διαβάζω, τον καθένα για διαφορετικό λόγο...
                            1. Στην margo, γιατί, "αποκεντρωμένη" κι εκείνη, στέλνει εικόνες γαλήνης και ομορφιάς,
                            2. Στην meggie, για τα ταξίδια του νου και της καρδιάς (από κάποια μέρη τους έχω περάσει κι εγώ ...),
                            3. Στην αχτίδα, πραγματική αχτίδα στην ίδια τη ζωή της, συνεπώς και στων άλλων,
                            4. Στον invictus, για την ... απερίγραπτη θεματολογία του, με ρυθμούς άπιαστους,
                            5. Στην φοράδα στ’ αλώνι, γιατί έτσι (!!!),
                            6. Στην φυσικένια, για τις αναζητήσεις της στο σύμπαν,
                            7. Στην mana, για το χιούμορ της και τις ... σωστά διαλεγμένες φωτογραφίες ;-) ,
                            8. Στην Λυδία, για την πολύτιμη δουλειά που κάνουν,
                            9. Στην she demon, γιατί είναι ... δαιμόνια και με κάνει και γελάω,
                            10. Στην porcupine, έτσι απλά... , και τελευταία, μα όχι έσχατη,
                            11. Στην happy cathy, για το υπέροχο ταλέντο της και την δύναμη της αισιοδοξίας της,
                            Καλή εβδομάδα να έχουμε, δημιουργική και χαρούμενη!

                            Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

                            Art Every Day Month - Ημέρα 13η

                            Για σήμερα προτίμησα δημιουργίες Άλλου...
                            Τα λεμόνια ξεπλυμένα από τη βροχή, χωρίς τίποτα το περιττό να τα βαραίνει πια...

                            και το μέγεθος και την ηλικία μιας γέρικης ελιάς... Δίπλα της όλα παίρνουν τη σωστή τους διάσταση!
                            Όταν η καθημερινότητα μας κατακλύζει... καλό είναι όποτε μπορούμε, να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να εστιάζουμε σε κάτι μεγαλύτερο! Όταν τα μικρά πράγματα έχουν την τάση να τραβούν την προσοχή μας και να μας αποδυναμώνουν, συχνά, το μόνο που χρειάζεται είναι να τα ξαναβάλουμε στη σωστή τους διάσταση, να πάρουμε μια βαθιά αναπνοή και να δούμε τί πραγματικά βρίσκεται μπροστά μας, τί είναι σημαντικό. Μια και τα περισσότερα ... είναι θέμα προοπτικής!
                            Σου το αφιερώνω!

                            Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

                            Art Every Day Month - Ημέρα 12η

                            Έτοιμο και το δεύτερο πλεκτό! 
                            Και φυσικά, ίσα που περίμενε να βγει από τις βελόνες... Το άρπαξε, το φόρεσε και καμάρωνε!
                            Τί κι αν ο καιρός είναι ζεστός ακόμη. Περιμένουν τα παιδιά; 
                            Προς το παρόν μόνο βροχές μας κάνει... 
                            Ήταν πανέμορφα πάλι σήμερα το πρωί! 
                            Πίναμε τον καφέ μας παρέα με τον συν-εορτάζοντα και χαζεύαμε έξω τη βροχή που ξέπλενε τα πάντα. Ήταν από αυτές τις μαγικές στιγμές που νιώθω ευλογημένη! Καιρό είχα να το νιώσω! Και ευχαριστώ γι’ αυτό!