Translate now !

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Μίλησε κανείς για δημιουργικότητα;;;

Σιγά που θα κρατιόμουν... Αφού σας είχα κάνει ήδη μια πρώτη νύξη και μερικοί από εσάς είχαν και την καλοσύνη να με ενθαρρύνουν. Ξέρετε, δεν θέλω πολύ σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Αντιδρώ σαν μικρό παιδί που του προτείνεις να φάει παγωτό μέσα στα χιόνια... υπάρχει περίπτωση να σου πει όχι;
Καθίστε αναπαυτικά -θα πάρει ώρα, αναμενόμενο και με σχετική προειδοποίηση- πάρτε κοντά και καφέ, τσάι, ποτό ή ό,τι άλλο τραβάει η ψυχή σας...
Η δική μου ψυχή με τραβούσε στη δημιουργία από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου!
Δήλωση!
Αυτό ήταν; Τελειώσαμε; Χα! Μόλις αρχίσαμε, φίλτατη/ε!
Το να φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου, ήταν για μένα η ψυχοθεραπεία μου -ποτέ δεν είναι αρκετή! Με βοηθούσε να αδειάσω το μυαλό μου, να μηρυκάσω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου, τα γεγονότα και τις αντιδράσεις μου. Με έσωσε από ύπουλη, πλην όμως, σχεδόν βέβαιη, κρίση (!!;;!!) αρκετές φορές. Για να τελειώνουμε με τα εισαγωγικά και να το κάνω όσο πιο σαφές μπορώ, χωρίς τη δημιουργική μου πλευρά, δεν θα ήμουν εγώ! Θα ήταν μια άλλη, με μια πλευρά λιγότερη! Μισή!
Ήμουν το αγαπημένο παιδί της καθηγήτριας των Καλλιτεχνικών, η οποία, καλή της ώρα, όπου και να 'ναι, με έμαθε πολλά! Ήμουν το σπασικλάκι, που δεν ξεχνούσα ποτέ το μπλοκ ζωγραφικής ή ακουαρέλας και όλα τα άλλα σύνεργα, στο μάθημά της.
Όταν τα Γυμνασιακά χρόνια τέλειωσαν, μαζί τους και ο κύκλος των Καλλιτεχνικών, βρήκα καταφύγιο στην κατασκευή κοσμημάτων με συνθετικό πηλό (Cernit, Fimo...), γι' αυτό και τρέφω μια ιδιαίτερη αδυναμία σήμερα στα αριστουργήματα -κάποια για φάγωμα!- που βλέπω να φτιάχνουν οι φίλες της blogογειτονιάς! Επέμενα να τα πουλώ σε φίλους και συγγενείς για να βγάζω το χαρτζιλίκι μου, αλλά και να χαρίζω πολλά από αυτά. Έχω κρατήσει μόνο ένα ζευγάρι μακριά σκουλαρίκια με μαύρες καρδιές...
Έφτιαξα αφίσες για σχολικές εκδηλώσεις και εκδηλώσεις του Λαογραφικού Μουσείου στο νησί.
Τον έρωτα για το πλέξιμο ... θα πεταχτείτε εδώ να τον θυμηθείτε, για να μην επαναλαμβάνομαι... Παιδικός έρωτας που κρατά ακόμα και μάλλον θα με συντροφεύει για μια ζωή!
Παντός είδους πλεκτά βραχιολάκια από κλωστές και κορδόνια, μακραμέ με χάντρες ή χωρίς, ήταν απασχόληση, κυρίως καλοκαιρινή και με αφορμή τις κόρες μου, τα ξαναθυμήθηκα πρόσφατα!
Επίσης, με αφορμή τις κόρες μου, ψάχνοντας να βρω, χωρίς αποτέλεσμα, μπομπονιέρες που να είναι πρωτότυπες και προσιτές (ταυτόχρονα!) για τη βάφτισή τους (επιφυλάσσομαι για φωτογραφίες λόγω τεχνικών δυσκολιών...), ξεκίνησα να φτιάχνω και μπομπονιέρες για φίλους και όχι μόνο.



Την ίδια εποχή γεννήθηκαν τα Χειροτεχνήματα!


Απλά έδωσα ένα όνομα σ' αυτό που αγαπούσα να κάνω και που άρχισε να έχει απήχηση, να στέκεται δειλά-δειλά στα πόδια του και να κάνει τα πρώτα του βήματα. Ακόμα και η ετικέτα, αυτοσχέδια!
Εκείνη την εποχή, έφυγαν πολλές δημιουργίες από τα χέρια μου για να βρουν ανθρώπους (φίλους ή συγγενείς φίλων και συγγενών) που μπορεί να μην γνώρισα ποτέ, όμως έχουν ένα κομμάτι από μένα και πάντα τους σκέφτομαι με αγάπη. Ζωγραφική σε μεταξωτό (γραβάτες, φουλάρια), πασχαλινές λαμπάδες, πρωτοχρονιάτικα γούρια, πλεκτές τσάντες και τσαντάκια, θήκες για κινητό, κοσμήματα...


Τι έγινε και σταμάτησε σιγά-σιγά; Μια ο χρόνος, που ήταν περιορισμένος, γιατί είχα τα παιδιά μικρά και λίγη βοήθεια λόγω απόστασης (είχαμε μετακομίσει ήδη στο ... 3ο κατά σειρά σπίτι), μια ο χώρος, που επίσης δεν υπήρχε και έπρεπε κάθε φορά ό,τι απλώνω να το μαζεύω (οι καλλιτέχνες θα με νιώσουν), σε συνδυασμό με την πίεση (μυστικό Νο 243, υπόλοιπο από προηγούμενη ανάρτηση: δεν αντέχω την πίεση!) για να προλάβω, όταν για παράδειγμα τύχαιναν δύο βαφτίσεις με πολλές μπομπονιέρες, και ίσως νέα ενδιαφέροντα που μου χτύπησαν την πόρτα και με έφεραν σε επαφή με άλλους ανθρώπους, οδήγησαν στο σταδιακό σβήσιμο της πρώτης ... απόπειρας.
Από τότε, οι δημιουργίες πάρα πολλές, μα μένουν στα χέρια της στενής οικογένειας και των καλών φίλων! Για την ώρα. 
Στις πιο πρόσφατες, είναι το δέσιμο με ασημένιο σύρμα των κρυστάλλων που αγαπώ να φοράω, η κατασκευή σπιτικών σαπουνιών από ελαιόλαδο, με την παραδοσιακή -ψυχρή- μέθοδο και ακόμα πιο πρόσφατη, η ενασχόλησή μου με το mixed media painting και το art journaling, μικρόβια που μου κόλλησε η ... παρδαλομαλλούσα νεραϊδομάγισσα, που βρήκαν πρόσφορο έδαφος και με έριξαν (ευτυχώς, όχι στο κρεβάτι, αλλά) στον πυρετό της δημιουργίας!
Τι πρόκειται να ακολουθήσει; Πήγα σε μάγισσες, σε χαρτορίχτρες -παγκοσμίου φήμης- μα καμιά τους δεν μπορεί να προβλέψει! Το έψαξα στον γκούγκλη, άκαρπες οι προσπάθειες : περίπου 0 αποτελέσματα (76.345.908.123 δευτερόλεπτα)! Πρακτικοί και επιστήμονες σηκώνουν -ευτυχώς, μόνο- τα χέρια ψηλά!
Είμαι, λέει, απρόβλεπτη!
Ό,τι και να δείτε, μην πείτε πως δεν σας είχα προειδοποιήσει...

Άλλος με τη βάρκα μας;

20 σχόλια:

Μάνα είπε...

Το βρήκα. θα αρχίσεις να φτιάχνεις γλυκά.

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

Μα φτιάχνω ήδη γλυκά!!!
Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει κάτι που ΔΕΝ κάνεις ήδη;
Υποκλίνομαι ταπεινά στο αστείρευτο δημιουργικό τσουνάμι που έχεις μέσα σου...

apinkdreamer είπε...

οι πλεκτες σου τσαντες ειναι ΤΕΛΕΙΕΣ!!!!!!ετσι μπραβο! συνεχισε να δημιουργεις! η παρδαλομαλλουσα νεραιδομαγισσα ειναι διπλα σου!!!

Unknown είπε...

Νέο αίνιγμα λοιπόν!!! Τι να είναι αυτό που δεν κάνεις? Υπέροχη η ιστορία σου μα ακόμα πιο υπέροχες οι δημιουργίες σου!!!

Μοντέρνα Σταχτοπούτα είπε...

Χριστιάνα τι να πω.. Νομίζω δεν υπάρχει κάτι που δεν κάνεις!!
Και όσον αφορά τα γλυκά.. δεν θα ξεχάσω εκείνη το ρολάκι μήλου που μας είχες ΄΄κεράσει΄΄...οπτικά!! χαχαχα
Καλό Σαββατοκύριακο!
Να σαι πάντα δημιουργική!!
Καλό βράδυ!

Marina είπε...

Όλες ΕΜΕΙΣ!!! Εννοώ για την ίδια βάρκα...
Ποτέ δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει η δημιουργία γι'αυτό....ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ!!!!

Ρεβεκκα είπε...

ΤΙ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΦΙΑΧΝΕΙΣ.ΚΑΛΟ ΣΚ ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ.ΦΙΛΙΑ.

she είπε...

se thaumazo. kai me empneis poli san anthropos!! makari na isoun konta. tha isoun kolliti mou!!

apinkdreamer είπε...

καλημερουδια! σου εχω σαββατιατικη εκπληξη στο μπλογκ!

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

@ Invictus,
Θέλω να ελπίζω πως είναι πολλά αυτά που δεν κάνω ακόμα...
Ένα από αυτά που συνειδητά ΔΕΝ κάνω, είναι το ράψιμο! Δεν το έχω συμπαθήσει... και η σχέση μας περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα!

@ a pink dreamer,
Σε βλέπω! Λες να μην σε βλέπω;;; Η ανάρτησή σου ήταν απίθανη!!! Πέρασα βιαστικά, αλλά θα επανέλθω!

@ Maria Z,
Να νέο θέμα αναρτήσεων, λοιπόν! Με τι δεν ασχολούμαστε εμείς που ασχολούμαστε...

@ Μοντέρνα Σταχτοπούτα,
Τα ρολάκια μήλου ήταν εκτέλεση μιας συνταγής της Marion... Μ' αρέσει πολύ να φτιάχνω γλυκά (και φαγητά...) μα επειδή υπάρχουν πολλά εξειδικευμένα blogs με θέματα μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής, είπα να μην ανακατευτώ!

@ Marina,
Ναι, και ευτυχώς είμαστε πολλές -οι δημιουργικές!- να γεμίσουμε πολλές βάρκες!

@ Ρεβέκκα,
Να 'σαι καλά, επίσης!

@ she demon,
Είναι αμοιβαίο! Σκέψου πως αν δεν υπήρχε έστω η blogόσφαιρα δεν θα είχαμε καν γνωριστεί...

Kitchen Stories είπε...

Τώρα, μάλλον θα πρέπει να ντρέπομαι που το παίζω πολυάσχολη.

Χριστιάνα, πολύ εντυπωσιακά αυτά που φτιάχνεις, έφτιαξες, ασχολήθηκες, ασχολείσαι, δημιούργησες, δημιουργείς, δώρισες και απόλαυσες!

Σίγουρα αδύνατα για μένα, που κινούμαι σε ρυθμούς χελώνας.
Εύγε! κοριτσάρα μου.

Marie είπε...

Καλώς σε βρήκα στο όμορφο ιστολόγιό σου!!!

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

@ Kitchen Stories,
Όπως καλά ξέρεις, ο καθένας μας είναι διαφορετικός και γι' αυτό υπέροχος!!!
Για τον ίδιο λόγο, θαυμάζω κι εγώ εσένα ;-)
Πολλά φιλιά!

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

@ Marie,
Καλωσόρισες στην παρέα μας!

Kid'sART by Angie είπε...

καλως σε βρηκα!πολυ ομορφα πραγματακια...τελικα ειναι εθιστικο το να δημιουργεις,δν μπορεις να σταματησεις!!!το επαθα κι εγω!επισης να σου πω πως βρισκω εξαιρετικο αυτο που κανεις να παρουσιαζεις καλλιτεχνες-ιδες μεσα απο το blog σου!πολλα μπραβο!ελπιζω να τα λεμε!περνα αν θελεις απο το σπιτακι μου!χαχα!κερναω καφε!
καλη δημιουργικη συνεχεια!

χρυσάνθη είπε...

Κάνοντας την νυχτερινή μου βόλτα στην μπλογκογειτονιά μας σκόνταψα επάνω στο ενδιαφέρον σπιτάκι σου!!Καλώς σε βρήκα !!!

Christiana ✾ Χριστιάνα είπε...

@ Angie,
Καλωσόρισες!
Φυσικά και θα περάσω από το "σπίτι" σου... και μάλιστα με κέρασμα καφέ, πώς να αρνηθώ;;;
Θα μου δώσεις μεγάλη χαρά να έρθεις κι εσύ στη θέση μου! Σε περιμένω!!!

@ Χρυσάνθη,
Καλωσόρισες!
Ελπίζω το ότι σκόνταψες εδώ, να μην θυμίζει το "όποιος τη νύχτα περπατεί..." χα,χα!

Margo είπε...

Χριστιάνα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα. Από την έκρηξη της δημιουργικότητας τις αλλαγές λόγω συνθηκών αλλά και τις νέες αναζητήσεις. Όλα μία από τα ίδια με ελαφριές παραλλαγές ως προς το τι καταπιάνομαι. Η περίοδος όμως με τα παιδιά μικρά, λέω για την ώρα, πως είναι η δυσκολότερη. Εσύ ως μαμά με πιο μεγάλα παιδιά ίσως έχεις δει το έργο και παρακάτω:)

Φιλιά πολλά πολλά!

Happy Kathy είπε...

Εγώ εγώ για τη δημιουργική βάρκα σας!!!!!Προσπαθώ να αναπληρώσω όσα έχασα τόοοοσο καιρό!!!Μου αρέσει ΠΟΛΥ να διαβάζω αυτά που γράφετε!!Εκτός από την καλλιτεχνία κατέχετε και την όμορφη γραφή... :-))