Μόνο επτά από τα μυστικά μου...

Από εδώ

Όταν βρήκα αυτή τη φωτογραφία, ένιωσα μια ασφάλεια... Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να μιλήσει ένα σκιουράκι σε ένα κοτοπουλάκι και μάλιστα στο αφτί (έχουν αφτιά τα κοτοπουλάκια;) και το δεύτερο να καταφέρει να μαρτυρήσει τα μυστικά; Νομίζω ελάχιστες, αν όχι καμία πιθανότητα απολύτως!
Όχι πως τα μυστικά που θα σας εκμυστηρευτώ έχουν ανάγκη από τόση εχεμύθεια... αλλά ποτέ δεν ξέρεις!
Στο παιχνίδι με τα επτά μυστικά με κάλεσε η Ιωάννα. Επιτέλους, γιατί το έβλεπα γύρω-γύρω στην blogόσφαιρα και ήμουν έτοιμη να αυτοπροσκληθώ, όπως της εξομολογήθηκα (μυστικό Νο 1)! Πάμε, λοιπόν, για τα υπόλοιπα 6!
Μυστικό Νο 2. Στην πρώτη δημοτικού η δασκάλα μου είχε πει "Εύγε!" κι εγώ βγήκα από την τάξη... Ε, καλά, ντε, μη χτυπιέσαι κιόλας!!!
Μυστικό Νο 3. Όταν ήμουν μικρή, είχα ... περίεργη ακοή! Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως το τραγούδι "Σάββατο κι απόβραδο και ασετιλίνη" εγώ το άκουγα "Σάββατο κι απόβραδο κέρασε τη λίμνη!!!". Το ίδιο συνέβαινε με το "κάποιος χτύπησε την πόρτα μα ήταν ο Βοριάς", που το άκουγα "κάποιος χτύπησε την πόρτα - μαϊντανός Βοριάς". Σε καμία περίπτωση δεν έβγαινε νόημα, μα δεν φάνηκε να μ' ενοχλεί... για χρόνια!
Μυστικό Νο 4. Ασχολούμαι με πολλά, θα το έχετε καταλάβει ως τώρα! Το ταξίδι μου από το πως κόλλησα το μικρόβιο της δημιουργικότητας ως σήμερα που περνάω την πιο βαριά μορφή της ασθένειας -μέχρι στιγμής- ανήκει σε άλλη, ανεξάρτητη και ιδιαιτέρως μακροσκελή ανάρτηση -αλήθεια, κάπου πήρε το μάτι μου και ένα τέτοιο παιχνίδι, ας με καλέσει κάποιος παρακαλώ! Εδώ θα αναφέρω πως το γεγονός αυτό κουράζει ακόμα κι εμένα καμιά φορά... Με κάνει να μονολογώ : Μα καλά, τι στο καλό βρήκες πάλι να ασχοληθείς;;; Δεν κρατά πολύ (η κρίση της αυτολογοκρισίας, εννοώ), μην ανησυχείτε!
Μυστικό Νο 5. Με μάγεψε η νεραϊδομάγισσα -ναι, αυτή η γνωστή, και μη εξαιρετέα, που κυκλοφορεί στην blogόσφαιρα, πότε με κόκκινα και πότε με ροζ μαλλιά για να μας αποσυντονίζει- και με ξόρκια με κατάφερε! Μου κόλλησε το τελευταίο μου μικρόβιο, της mixed media art. Ήταν αναπόφευκτο! Προς το παρόν μαθητεύω, μα η καλή (;;;) μέρα από την αρχή φαίνεται...
Μυστικό Νο 6. Είμαι ανυπόμονη! Όταν κάτι μου μπει στο μυαλό, είμαι ικανή να φέρω τον κόσμο τα πάνω - κάτω για να το καταφέρω! Αυτό εκνεύριζε πολύ τη μαμά μου (ε, μαμά;) όταν ήμουν μικρή! Φοβάμαι το έχω κολλήσει και στις κόρες, μα ως πάσχουσα, δείχνω κατανόηση!
Μυστικό Νο 7. Τι, τελειώσαμε; Και τα υπόλοιπα;;; Λοιπόν, για τελευταίο είχα φυλάξει να σας πω πως αγαπημένα μου λουλούδια είναι οι τουλίπες και τα τριαντάφυλλα, σε περίπτωση που θέλατε να μου στείλετε και δεν ξέρατε τι να διαλέξετε... Μακριά από παχύφυτα και κακτοειδή! Δεν τα συμπαθώ, λυπάμαι! 
Αλλά, στο ραδιόφωνο έβαλε Phil Collins, και αυτό μου θύμισε τον γείτονά μας στο πατρικό μου σπίτι... που έβαζε νυχθημερόν στη διαπασών (κάνει και ρίμα!) την ίδια κασέτα πάλι και πάλι! Σιχάθηκα όλα εκείνα τα τραγούδια! Φτάναμε στο σημείο με τ' αδέρφια μου να του χτυπάμε τον τοίχο για να σταματήσει! Φανερό μυστικό πως δεν υπήρχε ίχνος ηχομόνωσης...
Το παιχνίδι λέει πως πρέπει να προσκαλέσω επτά bloggers, να μοιραστούν με τη σειρά τους τα μυστικά τους...
Θα κάνω ζαβολιά και θα σας αφήσω ελεύθερους! Όποιος θέλει, ας παίξει! Όχι από αδιαφορία, μα επειδή, προσωπικά, όλους σας καταδέχομαι!